Book 4.584-599
Dido sees the Trojan fleet as it departs, and becomes enraged. She speaks.
Et iam prima novo spargebat lumine terras
584
Tithoni croceum linquens Aurora cubile.
585
Regina e speculis ut primum albescere lucem
586
vidit, et aequatis classem procedere velis,
587
litoraque et vacuos sensit sine remige portus,
588
terque quaterque manu pectus percussa decorum,
589
flaventesque abscissa comas, “Pro Iuppiter, ibit
590
hic,” ait “et nostris inluserit advena regnis?
591
Non arma expedient, totaque ex urbe sequentur,
592
deripientque rates alii navalibus? Ite,
593
ferte citi flammas, date tela, impellite remos! –
594
Quid loquor, aut ubi sum? Quae mentem insania mutat?
595
Infelix Dido, nunc te facta impia tangunt.
596
Tum decuit, cum sceptra dabas. – En dextra fidesque,
597
quem secum patrios aiunt portare Penates,
598
quem subiisse umeris confectum aetate parentem!
599