an Tyriis omnique manu stipata meorum
544
inferar, et, quos Sidonia vix urbe revelli,
545
rursus agam pelago, et ventis dare vela iubebo?
546
Quin morere, ut merita es, ferroque averte dolorem.
547
Tu lacrimis evicta meis, tu prima furentem
548
his, germana, malis oneras atque obicis hosti.
549
Non licuit thalami expertem sine crimine vitam
550
degere, more ferae, tales nec tangere curas!
551
Non servata fides cineri promissa Sychaeo!”
552
Tantos illa suo rumpebat pectore questus.
553