Quamquam O, si solitae quicquam virtutis adesset!
415
Ille mihi ante alios fortunatusque laborum
416
egregiusque animi, qui, ne quid tale videret,
417
procubuit moriens et humum semel ore momordit.
418
Sin et opes nobis et adhuc intacta iuventus
419
auxilioque urbes Italae populique supersunt,
420
sin et Troianis cum multo gloria venit
421
sanguine, sunt illis sua funera parque per omnis
422
tempestas: cur indecores in limine primo
423
deficimus? Cur ante tubam tremor occupat artus?
424
Multa dies variisque labor mutabilis aevi
425
rettulit in melius, multos alterna revisens
426
lusit et in solido rursus Fortuna locavit.
427
Non erit auxilio nobis Aetolus et Arpi:
428